Le ministère de délivrance

Strzeżcie się ministerstw wybawienia

Niemal niemożliwe jest zaangażowanie się w posługę uzdrawiania i nie napotkanie sytuacji, w których istnieje potrzeba wyzwolenia. Otrzymaliśmy władzę nad złem mocą Ducha Świętego. Dlatego tak ważne jest, abyśmy my, chrześcijanie i słudzy modlitwy, zrozumieli, na czym polega ten aspekt, abyśmy mogli skutecznie służyć.

Po pierwsze, musimy zrozumieć różnicę między uwolnieniem a egzorcyzmami. Na początku historii Kościoła osoba świecka mogła modlić się o wyzwolenie. To właśnie robimy i uczymy w CHM, ponieważ przede wszystkim uczymy świeckich duchownych zaangażowanych w posługę uzdrawiania. Uwolnienie to proces uwalniania człowieka spod wpływu złego ducha.

Z egzorcyzmami jest trochę inaczej. Słowo „egzorcyzm” oznacza po grecku „polować”. W Kościołach rzymskokatolickim i episkopalnym egzorcyzm jest bardziej formalnym aktem wykonywanym przez księdza na specjalne zlecenie jego biskupa. Egzorcyzmy przeprowadza się na opętanej osobie i trzeba to udowodnić. Opętanie oznacza, że ​​osoba została całkowicie przejęta przez szatana, że ​​nie ma już własnej woli. Jak można przeczytać w artykule Franciszka na pierwszej stronie, przez wszystkie lata jego posługi spotkał tylko jedną osobę, którą uważał za opętaną.

Potrzebne jest rozeznanie, aby dokładnie wiedzieć, które obszary życia danej osoby są celem, źródła lub podstawowe przyczyny i punkty wejścia określonego wpływu lub ataku demonicznego, a także kanały takiego cierpienia. Rozeznanie jest szczególnie potrzebne, aby wiedzieć, czy dana osoba potrzebuje opieki medycznej lub psychiatrycznej zamiast wyzwolenia, czy też jest to jakaś okultystyczna kontrola lub wpływ przodków, lub czy istnieje związek z nowym ruchem religijnym lub związek z wątpliwą alternatywą lekarstwa, a nawet jeśli może dojść do zarażenia budynku lub miejsca itp.

Proces wyzwolenia staje się jeszcze szybszy i pewniejszy, jeśli istnieje możliwość tzw. "wewnętrznego uzdrowienia". Polega na odkryciu pierwotnej przyczyny zaburzeń emocjonalnych, które często otwierają osobę na demoniczne zaburzenia. Wewnętrzne uzdrowienie usuwa również blokady braku pokuty, braku przebaczenia i braku wyrzeczeń.

Chociaż tylko księża oficjalnie wyznaczeni jako „egzorcyści” mogą zajmować się przypadkami „opętania”, wszyscy na mocy naszego chrztu możemy modlić się o uwolnienie dla siebie, aw prostych przypadkach dla członków naszej rodziny lub przyjaciół. Ale są tacy, księża i świeccy, którzy wydają się mieć szczególny charyzmat modlitwy o wyzwolenie, co widać po owocach ich sukcesu oraz po ich trzeźwym i zrównoważonym podejściu, które wymaga potwierdzenia przez wspólnotę i Kościół.

Ze względu na charakter tej wymagającej, ale koniecznej posługi, zaangażowani powinni modlić się o ochronę swoją i swoich rodzin. Muszą być pokorni, współczujący, nieustraszeni, modlący się, znający się na rzeczy, ostrożni i mądrzy, pracujący w zespołach, nawet z udziałem psychiatrów, i pod zwierzchnictwem Kościoła.

Promowanie takiej ciągłej i systematycznej służby wyzwolenia w lokalnym kościele jest i powinno być integralną częścią nowej ewangelizacji w nowym tysiącleciu, zwłaszcza dzisiaj, kiedy, jak ostrzega nas Observatore Romano z Watykanu, satanizm we wszystkich jego formach i za pośrednictwem wszystkich nowoczesnych środków komunikacji.