วาร์ดานเป็นเรื่องราวภาษาฮินดีจากสามครอบครัวและสองตัวละครหลักโดยเปรมจันด์
Premchand เป็นนามแฝง; ชื่อของเขาคือ Dhanpat Rai Shrivastava แหล่งข่าวรายหนึ่งตั้งข้อสังเกตว่า "หกสิบห้าปีหลังจากการเสียชีวิตของเขา Premchand ยังคงเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในวรรณกรรมภาษาฮินดีในศตวรรษที่ 20" นวนิยายและเรื่องสั้นของเขาสร้างแนวเหล่านี้อย่างมั่นคงในภาษาฮินดีและมากกว่า 300 เรื่องของเขามีผลงานที่ดีที่สุดของเขา กวีนักประพันธ์และนักเขียนเรื่องสั้นในภาษาฮินดีและภาษาอูรดู Premchand เกิดเมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2423 ในหมู่บ้านลามาฮีใกล้เมืองเบนาเรส อ้างอิงจาก Wikipedia "โดยทั่วไปแล้วเขาได้รับการยอมรับในอินเดียว่าเป็นนักเขียนภาษาฮินดี - อูรดูคนสำคัญของต้นศตวรรษที่ยี่สิบ"
ความสวยงามของนิยายของเปรมจันทร์อยู่ที่พล็อต ฉันคิดว่ามันเร็วเกินไปที่จะตัดสินคุณภาพวรรณกรรมของงานเขียนเพราะนี่เป็นนวนิยายเรื่องแรกของเปรมจันที่ฉันอ่านโดยมีความโน้มเอียงทางวิชาการ อย่างไรก็ตามฉันไม่อยากรอจนกว่าจะได้อ่านนิยายของเขาทั้งหมด อย่างน้อยฉันก็ใช้วิจารณญาณได้บ้างตามนิยายที่อ่าน
Vardan เป็นนวนิยายที่ตั้งอยู่ในเมืองพารา ณ สี เรื่องราวเป็นของสามครอบครัวและตัวละครหลักสองตัว พระเอกของนวนิยายเรื่องนี้เป็นคนหนุ่มสาวที่เป็นลูกชายคนเดียวของพ่อซึ่งเป็นผู้รับเหมาก่อสร้างที่ร่ำรวยซึ่งต่อมาภรรยาของเขาและลูกชายคนเดียวกำลังค้นหาความสงบ เมื่อหัวหน้าครอบครัวจากไป Kumbha snan เขาก็ไม่กลับมาอีก ตามปกติแม่ของพระเอกเป็นแม่บ้านที่ไม่ค่อยมีความรู้ว่าสามีทำอะไรมาตลอดทุกวันนี้ เธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับความสำคัญของกิจการผู้ประกอบการของสามีของเธอ เธอหลงเข้าไปในเว็บทะเบียนบัญชีของสามีและในที่สุดก็ต้องขายทรัพย์สินทั้งหมดยกเว้นบ้าน เพื่อให้ปลายทั้งสองข้างมาบรรจบกันเธอจึงให้ยืมบ้านไปหนึ่งส่วน ครอบครัวมาพักในบ้าน ครอบครัวนี้มีเด็กผู้หญิงลูกคนเดียวของพ่อแม่นางเอกของนวนิยายเรื่องนี้ ทั้งพระเอกและนางเอกเริ่มรักกัน เปรมจันทร์เขียนนวนิยายในยุคที่ต่างกันและความรักมีความหมายที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันประหลาดใจคือกรณีหนึ่งเมื่อเด็กหญิงตัวเล็กแสดงความปรารถนาที่จะแต่งงานกับนักแสดงกับแม่ของเขา แม่บอกว่านักแสดงหน้าเหมือนพี่ชายของเธอ หญิงสาวถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ว่าเธอซึ่งเป็นแม่ของนักแสดงต้องการให้ลูกสะใภ้ของเธอหรือไม่? ฉันคิดว่าอินสแตนซ์นี้แข็งแกร่งมากในนิยาย สงสัยนักเขียนคนไหนในยุคนั้นคงไปได้ถึงขนาดนี้ แม้กระทั่งในปัจจุบันเมื่อความรักระหว่างเด็กเล็ก ๆ สองคนส่วนใหญ่ถูกมองว่าเป็น "bhai-behan ka pyar" การใช้ความรักมีความหมายแตกต่างกันมากในช่วงต่างๆของชีวิต ในนิยายค่อนข้างชัดเจนว่าความรักระหว่างพระเอกกับนางเอกไม่ใช่ 'bhai-behan ka pyar' ฉันจำได้ว่าความสับสนแบบเดียวกันนี้ปรากฎอยู่ในนวนิยายเรื่องหนึ่งของคาลิลยิบรานเรื่อง Broken Wings ในนิยายเรื่องนั้นพระเอกและนางเอกรักกันและทั้งสองเป็นพี่ชายและน้องสาวเหมือนคนรักหนุ่มสาวสองคน