Braille

این برنامه یک راه ساده برای تبدیل متن به علامت بریل و بالعکس است.

این برنامه یک راه ساده برای تبدیل متن به علامت بریل و بالعکس است.

خط بریل یک سیستم نوشتن لمسی است که توسط افراد نابینا یا کم بینا استفاده می شود. به طور سنتی با کاغذ برجسته نوشته می شود.

خط بریل برگرفته از نام سازنده آن، فرانسوی لوئیس بریل است که بینایی خود را به دلیل تصادف در دوران کودکی از دست داد. در سال 1824، در سن 15 سالگی، بریل کد خود را برای الفبای فرانسوی به عنوان پیشرفتی در نوشتن شبانه ایجاد کرد. او سیستم خود را که متعاقباً شامل نت‌نویسی موسیقی می‌شد، در سال 1829 منتشر کرد. ویرایش دوم که در سال 1837 منتشر شد، اولین شکل دودویی نوشتن بود که در دوران مدرن توسعه یافت.

حروف بریل بلوک های مستطیلی کوچکی به نام سلول هستند که حاوی برجستگی های قابل لمس ریز به نام نقاط برجسته هستند. تعداد و چینش این نقاط یک کاراکتر را از دیگری متمایز می کند. از آنجایی که الفبای بریل مختلف به عنوان کدهای رونویسی سیستم های نوشتاری چاپی منشا گرفته اند، نگاشت ها (مجموعه هایی از نامگذاری کاراکترها) از زبانی به زبان دیگر متفاوت است. علاوه بر این، در خط بریل انگلیسی سه سطح رمزگذاری وجود دارد: درجه 1 - رونویسی حرف به حرف که برای سواد اولیه استفاده می شود. درجه 2 - اضافه کردن اختصارات و انقباضات. و درجه 3 - انواع کوتاه نویسی غیر استاندارد شخصی.

سلول های بریل تنها چیزی نیست که در متن بریل ظاهر می شود. ممکن است تصاویر و نمودارهای برجسته وجود داشته باشد که خطوط آن جامد یا متشکل از یک سری نقطه، فلش، گلوله بزرگتر از نقاط بریل و غیره باشد. یک سلول کامل بریل شامل شش نقطه برجسته است که در دو ردیف جانبی مرتب شده اند که هر کدام دارای سه نقطه است. موقعیت نقطه با اعداد از یک تا شش مشخص می شود. 64 راه حل با استفاده از یک یا چند نقطه امکان پذیر است. از یک سلول می توان برای نمایش یک حرف الفبا، عدد، علامت نقطه گذاری یا حتی یک کلمه کامل استفاده کرد.

در مواجهه با نرم افزارهای صفحه خوان، استفاده از خط بریل کاهش یافته است. با این حال، آموزش خط بریل برای توسعه مهارت های خواندن در بین کودکان نابینا و کم بینا مهم است و سواد بریل با نرخ اشتغال بالاتر ارتباط دارد.