Psalm 106

مزمور عالی

1 خداوند را ستایش کنید. خداوند را شکر کن. زیرا او خوب است ، زیرا رحمت او تا ابد پایدار است.

2 چه کسی می تواند اعمال قدرتمند خداوند را بیان کند؟ چه کسی می تواند تمام ستایش های خود را نشان دهد؟

3 خوشا به حال کسانی که داوری می کنند ، و کسی که عدالت را در هر زمان انجام می دهد.

4 ای خداوند ، مرا بخاطر بسپار که به قوم خود نزد خود بیاموز: مرا با نجات خود ملاقات کن.

5 تا من نعمتهای منتخب شما را ببینم تا از خوشحالی ملت شما شاد شوم تا از میراث تو شکوه داشته باشم.

6 ما با پدران خود گناه کرده ایم ، مرتکب بدی شده ایم ، مرتکب بدکار شده ایم.

7 پدران ما شگفتی های شما را در مصر نمی فهمیدند. آنها به یاد بسیاری از رحمت های شما نبودند. اما او را در دریا حتی در دریای سرخ تحریک کرد.

8 با این وجود او آنها را به خاطر نام خود نجات داد تا قدرت قدرتمند خود را بشناسد.

9 او دریای سرخ را نیز توبیخ كرد ، و خشك شد. بنابراین آنها را به اعماق ، مانند بیابان هدایت كرد.

10 و آنها را از دست کسی که از آنها متنفر است نجات داد و آنها را از دست دشمن بازخرید.

11 و آب دشمنان خود را پوشانده است: هیچ کس از آنها باقی نمانده است.

12 سپس به سخنان خود ایمان آوردند. آنها ستایش او را خواندند.

13 آنها به زودی آثار او را بخشیدند. آنها منتظر مشاوره او نبودند:

14 اما در بیابان به شدت شهوت کرد و خدا را در بیابان وسوسه کرد.

15 و درخواست آنها را به آنها داد. اما لاغر شدن در روح آنها فرستاده شده است

16 آنها موسی را نیز در اردوگاه و هارون مقدس خداوند حسود کردند.

17 زمین داتان را باز کرد و بلعید و شرکت ابیرام را پوشاند.

18 و آتش در شرکت آنها آتش گرفت. شعله شریران را آتش زد.

19 آنها در هورب گوساله درست کردند و تصویر مذاب را پرستش کردند.

20 بدین ترتیب جلال خود را به تشبیه گاوی که علف می خورد تغییر دادند.

21 آنها خداوند ناجی خود را که در مصر کارهای بزرگی انجام داده بود ، بخشید.

22 کارهای شگفت انگیز در سرزمین هام و کارهای وحشتناک در دریای سرخ.

23 بنابراین او گفت كه آنها را نابود خواهد كرد ، مگر اینكه موسی برگزیده او در نقض پیش روی او ایستاده باشد ، تا خشم خود را گم كند ، مبادا كه آنها را نابود كند.

24 بله ، آنها سرزمین دلپذیر را تحقیر کردند و به سخنان او ایمان نیاوردند:

25 اما در چادرهای آنها زوزه کشید و به صدای خداوند گوش ندادید.

26 بنابراین دست خود را بر علیه آنها بلند کرد تا آنها را در بیابان سرنگون کند:

27 برای ریختن بذر خود نیز در بین ملل و پراکنده ساختن آنها در سرزمینها.

28 آنها خود را نیز به بعلپور پیوستند و قربانیان مردگان را خوردند.

29 بدین ترتیب او را با عصبانیت از اختراعات خویش برانگیختند: و طاعون روی آنها ترمز کرد.

30 سپس فینیاس را ایستاد و قضاوت را انجام داد. بنابراین طاعون ماند.

31 و این برای عدالت برای همه نسل ها برای همیشه به حساب می آمد.

32 آنها او را نیز در آبهای نزاع خشمگین کردند ، به طوری که برای موسی به خاطر بیمار شدنشان بیمار شد:

33 زیرا روح او را برانگیختند ، به طوری که او با لبان خود ناخوشایند صحبت کرد.

34 آنها ملتهایی را که خداوند به آنها امر کرده است نابود نکردند:

35 اما در میان ملتها در هم آمیخته شدند و کارهایشان را یاد گرفتند.

36 و آنها بتهای خود را خدمت كردند: كه برای آنها یك دام بود.

37 بله ، آنها پسران و دختران خود را قربانی شیطان کردند ،

38 و خون بی گناه ، حتی خون پسران و دخترانشان را که آنها برای بت های کنعانی قربانی کردند ، ریخت و زمین با خون آلوده شد.

39 بدین ترتیب با کارهای خود ناخوشایند شدند و با اختراعات خودشان فحاشی کردند.

40 بنابراین عصبانیت خداوند علیه مردمش روشن شد ، به شرطی که میراث خود را نادیده گرفت.

41 و آنها را به دست ملكان داد. و آنها که از آنها متنفر بودند بر آنها حکمرانی کردند.

42 دشمنان آنها نیز بر آنها ظلم كردند و آنها را زیر دست خود گرفتار كردند.

43 بارها او را تحویل داد. اما آنها با مشورت خود او را تحریک کردند و به خاطر فساد آنها کم فرو رفتند.