Psalm 106

Doskonały Psalm

1 Chwalcie Pana. O, dziękujcie Panu; bo jest dobry; bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

2 Kto może wypowiedzieć potężne czyny Pana? któż może głosić całą swoją chwałę?

3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a kto czyni sprawiedliwość przez cały czas.

4 Zapamiętaj mnie, Panie, z łaską, którą okazywałeś ludowi swemu: o mnie nawiedzaj zbawienie swoje;

5 abym ujrzał dobro wybranych, abym się radował z radości narodu twego, abym chwalił się dziedzictwem twoim.

6 Zgrzeszyliśmy z ojcami naszymi, popełniliśmy nieprawość, czyniliśmy niegodziwie.

7 Ojcowie nasi nie rozumieli cudów twoich w Egipcie; nie pamiętali mnóstwa miłosierdzia twego; ale sprowokował go nad morzem, nawet nad Morzem Czerwonym.

8 Lecz on ich uratował dla imienia swego, aby mógł poznać swoją moc.

9 On też zgromił Morze Czerwone i ono wyschło; i poprowadził ich przez głębiny, jak przez pustynię.

10 I uratował ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki nieprzyjaciela.

11 A wody okryły wrogów ich; nie pozostał z nich żaden.

12 I uwierzyli im w słowa jego; śpiewali jego chwałę.

13 Wkrótce zapomnieli o jego dziełach; nie czekali na jego radę:

14 Ale bardzo pożądał na puszczy, i kusił Boga na pustyni.

15 I dał im prośbę; ale posłali pochylenie do ich duszy.

16 I zazdrościli Mojżeszowi w obozie, i Aaronowi, święcemu Pana.

17 Ziemia otworzyła się, pochłonęła Natana i przykryła grupę Abirama.

18 I rozpalił się ogień w ich towarzystwie; płomień spalił niegodziwych.

19 Zrobili cielę w Horebie i czcili roztopiony obraz.

20 W ten sposób zmienili swoją chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.

21 Przebaczali Bogu, swojemu wybawicielowi, który dokonał wielkich rzeczy w Egipcie;

22 Cudowne dzieła w krainie Chama i straszne rzeczy nad Morzem Czerwonym.

23 Dlatego powiedział, że ich zniszczy, gdyby Mojżesz, jego wybraniec, nie stanął przed nim w otchłani, aby odwrócił swój gniew, aby ich nie zniszczył.

24 Tak, pogardzali ziemią przyjemną, nie wierzyli Jego słowu:

25 Ale szemrali w namiotach swoich i nie słuchali głosu Pańskiego.

26 Dlatego podniósł na nich rękę, aby ich powalić na pustyni.

27 Obalić ich nasienie także między narodami i rozproszyć ich po ziemiach.

28 Przyłączyli się także do Baalpeora i zjedli ofiary umarłych.

29 W ten sposób sprowokowali go do gniewu swoimi wynalazkami, a zaraza zaatakowała ich.

30 Tedy wstawszy Fineasz, i wydał sąd, i zaraza ta pozostała.

31 I to zostało mu policzone za sprawiedliwość na wszystkie pokolenia na wieki.

32 Rozgniewali go także na wodach walk, tak że ze względu na nich Mojżesz zachorował:

33 Ponieważ sprowokowali jego ducha, tak że mówił nieuzasadnionym wargami.

34 Nie zniszczyli narodów, wobec których rozkazał im Pan:

35 Lecz zostali zmieszani między poganami i nauczyli się ich uczynków.

36 I służyli swym bożkom, którzy byli dla nich sidła.

37 Poświęcili swoich synów i córki diabłom,

38 I przelali krew niewinną, nawet krew swoich synów i córek, których poświęcili bożkom Kanaana; i ziemia została skażona krwią.

39 W ten sposób skazili się własnymi uczynkami i poszli na dziwkę własnymi wynalazkami.

40 Przetoż rozgniewał się gniew Pański na lud swój, o tyle, że brzydził się swoim dziedzictwem.

41 I podał je w ręce pogan; a ci, którzy ich nienawidzili, rządzili nimi.

42 Również ich wrogowie uciskali ich i zostali poddani pod ich rękę.

43 Wiele razy ich dostarczał; ale sprowokowali go swą radą i zostali sprowadzeni za swoją winę.