Psalm 69

Uitstekende Psalm

1 (Voor de hoofdmusicus op Shoshannim, een psalm van David.) Red mij, o God; want de wateren zijn tot in mijn ziel gekomen.

2 Ik zink weg in diepe modder, waar geen stand is: ik ben in diepe wateren gekomen, waar de overstromingen mij overstromen.

3 Ik ben moe van mijn huilen: mijn keel is droog: mijn ogen falen terwijl ik wacht op mijn God.

4 Zij die mij zonder reden haten, zijn meer dan de haren van mijn hoofd: zij die mij zouden vernietigen, omdat ze ten onrechte mijn vijanden zijn, zijn machtig: toen heb ik hersteld wat ik niet wegnam.

5 O God, u kent mijn dwaasheid; en mijn zonden zijn niet voor u verborgen.

6 Laat degenen die op u wachten, o Heer, GOD der heerscharen, zich niet schamen om mijnentwil: laat degenen die u zoeken niet beschaamd worden om mijnentwil, o God van Israël.

7 Omdat ik om Uwentwil smaad heb gedragen; schaamte heeft mijn gezicht bedekt.

8 Ik ben een vreemde voor mijn broeders geworden en een vreemdeling voor de kinderen van mijn moeder.

9 Want de ijver van uw huis heeft mij verteerd; en de verwijten van degenen die u verwijten zijn op mij gevallen.

10 Toen ik huilde en mijn ziel kastijde met vasten, was dat mijn smaad.

11 Ik maakte ook jutezak mijn kleed; en ik werd een spreekwoord voor hen.

12 Zij die in de poort zitten, spreken tegen mij; en ik was het lied van de dronkaards.

13 Maar wat mij betreft, mijn gebed is tot U, HEER, in een aanvaardbare tijd: O God, hoor mij in de veelheid van Uw genade, in de waarheid van Uw redding.

14 Verlos mij uit de modder en laat mij niet zinken: laat mij verlost worden van hen die mij haten, en uit de diepe wateren.

15 Laat de watervloed mij niet overstromen, laat de diepte mij niet opslokken en laat de put haar mond niet op mij sluiten.

16 Hoor mij, o Heer; want uw goedertierenheid is goed: wend u tot mij naar de veelheid van uw tedere barmhartigheden.

17 En verberg uw aangezicht niet voor uw knecht; want ik zit in de problemen: hoor me snel.

18 Nader tot mijn ziel, en verlos haar; verlos mij wegens mijn vijanden.

19 Gij kent mijn smaad, en mijn schaamte, en mijn oneer; mijn tegenstanders zijn allen voor u.

20 Schande heeft mijn hart gebroken; en ik ben vol zwaarte: en ik zocht sommigen om medelijden te krijgen, maar die was er niet; en voor dekbedden, maar ik vond er geen.

21 Zij gaven mij ook gal voor mijn vlees; en in mijn dorst gaven ze me azijn om te drinken.

22 Laat hun tafel voor hen een strik worden; en wat voor hun welzijn had moeten zijn, laat het een val worden.

23 Laat hun ogen verduisterd worden, dat ze niet zien; en hun lendenen voortdurend laten schudden.

24 Stort uw verontwaardiging op hen uit, en laat uw toornige toorn hen vastpakken.

25 Laat hun woning verlaten zijn; en laat niemand in hun tenten wonen.

26 Want zij vervolgen hem, die gij geslagen hebt; en zij spreken tot het verdriet van degenen die u hebt verwond.

27 Voeg ongerechtigheid toe aan hun ongerechtigheid: en laat ze niet komen in uw gerechtigheid.

28 Laat ze uitgewist worden uit het boek van de levenden, en niet geschreven worden met de rechtvaardigen.

29 Maar ik ben arm en bedroefd: laat uw heil, o God, mij op de been brengen.

30 Ik zal de naam van God loven met een lied en hem met dankzegging groot maken.

31 Dit zal ook de Heer beter behagen dan een os of stier die hoorns en hoeven heeft.

32 De nederigen zullen dit zien en blij zijn: en uw hart zal leven die God zoeken.

33 Want de HERE hoort de armen en veracht zijn gevangenen niet.

34 Laat de hemel en de aarde hem prijzen, de zeeën en alles wat daarin beweegt.

35 Want God zal Zion redden en de steden van Juda bouwen: opdat zij daar wonen en in bezit nemen.

36 Het zaad van zijn knechten zal het ook beërven; en wie zijn naam liefhebben, zullen daarin wonen.