Psalm 69

Doskonały Psalm

1 (Do naczelnego muzyka nad Szoszannim, Psalm Dawida). Ocal mnie, Boże; albowiem wody płyną do duszy mojej.

2 Zapadam się w głębokie błoto, gdzie nie ma miejsca; wchodzę w głębokie wody, gdzie zalewają mnie powodzie.

3 Mam dość mego płaczu: moje gardło jest wysuszone: oczy moje padają, gdy czekam na mego Boga.

4 Ci, którzy nienawidzą mnie bez przyczyny, są czymś więcej niż tylko włosami mojej głowy; ci, którzy by mnie zniszczyli, będąc złymi wrogami, są potężni: potem przywróciłem to, czego nie zabrałem.

5 O Boże, znasz głupotę moją; a grzechy moje nie są przed tobą ukryte.

6 Niechaj ci, którzy na ciebie czekają, Panie Boże zastępów, nie wstydzą się ze względu na mnie; niech ci, którzy cię szukają, nie zawstydzają się dla mnie, Boże Izraela.

7 Ponieważ dla ciebie poniosłem wyrzuty; hańba okryła moją twarz.

8 Stałem się obcym dla moich braci i obcym dla dzieci mojej matki.

9 Albowiem gorliwość domu twego zjadła mnie; a wyrzuty tych, którzy cię wyrzucili, spadają na mnie.

10 Gdy płakałem i karałem swą duszę postem, to było moje wyrzuty.

11 Uszyłem wór i szatę moją; i stałem się dla nich przysłowiem.

12 Ci, którzy siedzą w bramie, mówią przeciwko mnie; i byłem pieśnią pijaków.

13 A co do mnie, moja modlitwa jest do ciebie, o Panie, w rozsądnym czasie: O Boże, w mnóstwie miłosierdzia twego, wysłuchaj mnie, w prawdzie zbawienia twego.

14 Wybaw mnie z bagna i nie pozwól mi zatonąć: pozwól mi zostać uwolnionym od tych, którzy mnie nienawidzą, i z głębokich wód.

15 Niech mnie nie przelewa woda, niech mnie nie pochłonie głębia i niech otchłań nie zamknie na mnie ust.

16 Posłuchaj mnie, Panie; albowiem dobroć wasza jest dobra; nawróćcie się do mnie według mnóstwa miłosierdzia twego.

17 I nie chowaj twarzy twojej przed sługą twoim; bo mam kłopoty: posłuchaj mnie szybko.

18 Zbliżcie się do mej duszy i odkupcie ją: wybawcie mnie od nieprzyjaciół moich.

19 Znałeś mi wyrzuty moje, i wstyd mój, i hańbę moją; wszyscy przeciwnicy moi są przed tobą.

20 Wyrzut złamał mi serce; i jestem pełen ciężaru; i szukałem litości, ale nikogo nie było; i dla pocieszycieli, ale nie znalazłem żadnego.

21 I dali mi żółć do mięsa; i w moim pragnieniu dali mi ocet do picia.

22 Niech stół ich stanie się sidłem przed nimi; a to, co powinno być dla ich dobra, niech stanie się pułapką.

23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli; i niech lędźwie ciągle się trzęsą.

24 Wylej na nich oburzenie i pozwól, aby zawładnął nimi twój gniew.

25 Niech ich mieszkanie będzie spustoszone; i niech nikt nie mieszka w swoich namiotach.

26 Albowiem prześladują tego, którego pobiłeś; i mówią do smutku tych, których raniłeś.

27 Dodajcie nieprawość do ich nieprawości i niech nie wchodzą do sprawiedliwości waszej.

28 Niech zostaną wymazani z księgi żywych i niech nie będą pisani z prawymi.

29 Ale ja jestem biedny i smutny: niech twoje zbawienie, Boże, postaw mnie na wysokości.

30 Będę wychwalać imię Boga pieśnią i wywyższę go dziękczynieniem.

31 To też zadowoli Pana bardziej niż wołu lub cielca, który ma rogi i kopyta.

32 Pokorni ujrzą to i będą się radować; a serce wasze żyć będzie, szukając Boga.

33 Albowiem Pan słucha ubogich i nie gardzi jeńcami.

34 Niech chwalą go niebo i ziemia, morza i wszystko, co się w nich porusza.

35 Albowiem Bóg zbawi Syjon i zbuduje miasta Judzkie, aby tam mieszkali i mieli je w posiadaniu.

36 Nasienie jego sług odziedziczy je, a ci, którzy kochają jego imię, będą w nim mieszkać.