Psalm 69

เพลงสดุดียอดเยี่ยม

1 (ถึงหัวหน้านักดนตรีของ Shoshannim ผู้สดุดีของดาวิด) ข้า แต่พระเจ้า เพราะน้ำเข้าสู่จิตใจของฉันแล้ว

2 ฉันจมลงไปในโคลนตมลึกไม่มีที่ยืน: ฉันเข้ามาในน่านน้ำลึกที่ซึ่งน้ำท่วมล้นฉัน

3 ฉันเหนื่อยล้าจากการร้องไห้ลำคอของฉันแห้งกร้านดวงตาของฉันล้มเหลวในขณะที่รอพระเจ้าของฉัน

4 ผู้ที่เกลียดชังเราโดยไร้เหตุมีมากยิ่งกว่าเส้นผมที่มีผมของพวกเขาผู้ที่ทำลายข้าในฐานะศัตรูของข้าอย่างอธรรมก็ยิ่งใหญ่แล้วข้าก็ทำการคืนสิ่งที่ข้าพระองค์ไม่ได้กำจัด

5 ข้า แต่พระเจ้าพระองค์ทรงทราบถึงความโง่ของข้า และบาปของฉันไม่ได้ปิดบังจากเจ้า

ข้า แต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าจอมโยธาขออย่าให้บรรดาผู้ที่รอคอยพระองค์ทรงละอายเพราะเห็นแก่ข้าพระองค์อย่าให้ผู้ที่แสวงหาพระองค์อับอายเพราะเห็นแก่ข้า แต่พระเจ้าของอิสราเอล

7 เพราะเห็นแก่เจ้าฉันจึงต้องทนรับความอับอาย ความอัปยศปกคลุมใบหน้าของฉัน

8 ฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าไปยังพี่น้องของฉันและเป็นคนต่างด้าวกับลูกของแม่ฉัน

9 เพราะความกระตือรือร้นแห่งราชวงศ์ของเจ้าได้กลืนเราแล้ว และการเยาะเย้ยของคนที่เยาะเย้ยเจ้าก็ตกแก่เรา

10 เมื่อฉันร้องไห้และตีสอนจิตวิญญาณของฉันด้วยการอดอาหารนั่นเป็นการตำหนิของฉัน

11 ฉันได้ทำผ้ากระสอบเป็นเสื้อผ้าของฉันด้วย และฉันกลายเป็นสุภาษิตให้พวกเขา

12 คนที่นั่งอยู่ที่ประตูพูดต่อต้านเรา และฉันเป็นเพลงของขี้เมา

13 ข้า แต่พระเจ้าข้าพระองค์ด้วยคำอธิษฐานของข้าพระองค์ตามเวลาอันเหมาะสมข้า แต่พระเจ้าขอทรงโปรดฟังข้าพระองค์ในความเมตตามากมายของพระองค์ในความจริงแห่งความรอดของพระองค์

14 ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากเลนและอย่าให้ข้าจมลงขอพระองค์ทรงช่วยเราให้พ้นจากผู้ที่เกลียดชังเราและจากน้ำลึก

15 ขออย่าให้น้ำที่ท่วมอยู่ท่วมฉันและอย่าให้ฉันกลืนน้ำลึกและอย่าให้ปากปิดปากเธอเลย

ข้า แต่พระเจ้า 16 ขอทรงสดับข้าพระองค์ เพราะความเมตตาของเจ้านั้นดีจงหันมาหาเราตามความเมตตาอันมากมายของพระองค์

17 อย่าซ่อนหน้าของเจ้าจากผู้รับใช้ของเจ้า สำหรับฉันมีปัญหา: ได้ยินฉันอย่างรวดเร็ว

18 เข้ามาใกล้จิตวิญญาณของฉันและไถ่มัน: ส่งฉันเพราะศัตรูของฉัน

19 พระองค์ทรงทราบความอับอายขายหน้าของข้าพระองค์และความอับอายขายหน้าของข้าพระองค์และความอับอายขายหน้าของข้าพระองค์

20 คำหยาบช้าทำให้ใจของข้าหัก และฉันก็เต็มไปด้วยความหนักหน่วงและฉันก็มองหาบางคนที่น่าสงสาร แต่ก็ไม่มีเลย และสำหรับปลอบประโลม แต่ฉันไม่พบเลย

21 พวกเขาให้น้ำดีแก่ฉันเป็นอาหาร พวกเขาก็ให้น้ำส้มสายชูแก่ฉันเพื่อดื่ม

22 ขอให้สำรับของเขากลายเป็นบ่วงต่อหน้าพวกเขาและสิ่งที่ควรเป็นเพื่อสวัสดิภาพของพวกเขาปล่อยให้มันกลายเป็นกับดัก

23 ขอให้ตาของเขามืดไปเพื่อเขาจะมองไม่เห็น และให้บั้นเอวของเขาสั่นอย่างต่อเนื่อง

24 เทความขุ่นเคืองของเจ้าออกมาเหนือพวกเขาและปล่อยให้ความโกรธแค้นของคุณจับพวกเขา

25 ให้ที่อยู่ของพวกเขาร้างเปล่า และอย่าให้ผู้ใดอาศัยอยู่ในเต็นท์ของเขา

26 เพราะพวกเขาข่มเหงคนที่เจ้าฆ่าฟัน และพวกเขาพูดคุยกับความเศร้าโศกของผู้ที่คุณบาดเจ็บ

27 จงเพิ่มความชั่วช้าให้แก่ความชั่วช้าของเขาและอย่าให้ความชั่วช้าของเจ้าเข้ามาในความชอบธรรมของเจ้า

28 ขอให้เขาถูกลบล้างเสียจากหนังสือของคนเป็นและไม่เขียนไว้กับคนชอบธรรม

29 แต่ข้า แต่พระเจ้าข้าพระองค์ยากจนและโศกเศร้าข้า แต่พระเจ้าขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้สูงด้วยความรอด

30 ฉันจะสรรเสริญพระนามของพระเจ้าด้วยเพลงและจะขยายเขาด้วยการขอบพระคุณ

31 นี่จะเป็นที่พอพระทัยพระเยโฮวาห์มากกว่าวัวหรือวัวผู้ที่มีเขาและกีบ

32 คนที่ถ่อมใจจะได้เห็นสิ่งนี้และยินดีและจิตใจของเจ้าจะมีชีวิตอยู่เพื่อแสวงหาพระเจ้า

33 เพราะพระเยโฮวาห์ทรงสดับคนจนและไม่ดูหมิ่นนักโทษของเขา

34 ให้สวรรค์และโลกสรรเสริญพระองค์ทะเลและทุกสิ่งที่เคลื่อนไหวในนั้น

35 เพราะพระเจ้าจะทรงช่วยศิโยนให้รอดและจะสร้างหัวเมืองแห่งยูดาห์เพื่อเขาทั้งหลายจะได้อยู่ที่นั่นและถือกรรมสิทธิ์

36 เชื้อสายของคนใช้ของเขาจะได้รับมรดกด้วยและคนที่รักชื่อของเขาจะอาศัยอยู่ที่นั่น