ĐẠI PHẬT SỬ

Najbardziej kompletny zestaw książek o życiu i czynach Buddów.

Budda i Sangha zostali ciepło przyjęci przez rodzinę królewską Siakjamuni z wielką ceremonią i powitani przez Nigrodhārāma Vihara, wiharę ustanowioną przez Sakjów dla Buddy. Przybywając na viharę, Budda usiadł na specjalnym siedzeniu i ubrany w ciszy wśród dwudziestu tysięcy arahantów. Sakjowie, którzy są zarozumiali ze względu na swoją rangę i wysoki status, myślą: „Ten książę Siddhattha ma mniejszą rolę niż my. To tylko nasz brat, nasz siostrzeniec”. Przepełnieni taką zarozumialstwem, powiedzieli do swoich pomniejszych krewnych: „Powinniście pochylić głowy przed Buddą. A my staniemy za tobą.

Budda przewidział zarozumiałość Sakjan co do ich rodowodu, myśląc sobie: „Moi zarozumiali krewni nie wiedzą, że się zestarzali i nie osiągnęli niczego pożytecznego dla siebie. nazwisko. Nie wiedzą nic o majestacie Buddy. Nie wiedzą też nic o naturze Buddy. Pokażę im niezrównaną moc Buddy, manifestując Bliźniaki wody i ognia. Stworzę ścieżkę klejnotów pośrodku pustkowia, platformę szeroką na dziesięć tysięcy światów. Potem wejdę po nim i wyleję deszcz, który pasuje do charakteru każdej osoby. Gdy tylko Budda podjął taką decyzję, bogowie i Brahmowie wspólnie wychwalali.

Następnie Budda użył białego przedmiotu, aby wejść w czwartą jhānę. Po wyjściu z czwartej jhany złożył przysięgę, że pozwoli światłu rozprzestrzenić się na dziesięć tysięcy światów. Natychmiast cała sfera saha została wypełniona olśniewającym światłem przed radością ludzkości, bogów i Brahmy. Następnie Budda użył swoich nadprzyrodzonych mocy, aby wzlecieć w powietrze i zamanifestować Bliźniacze Moce (Yamakapāṭihāriya), powodując rozpryskiwanie się ognia i wody po całym jego ciele, (1) z góry i dołu stóp, (2) z przodu iz tyłu , (3) z oczu, (4) z uszu, (5) z nosa, (6) z ramion, (7) z rąk, (8) z boków ciała, (9) z stopy stołów, (10) od palców rąk i nóg oraz od między palcami i między palcami rąk, (11) z każdego włosa na tułowiu i (12) z każdego poru na tułowiu. Te iskry i woda spadały na tłumy ludzi, grupy dewów, jak Budda, rozsypując kurz spod swoich stóp na ich głowy. Podwójna manifestacja Buddy, wody i ognia, stworzyła cud jego wielkiego majestatu, sprawiając, że wszyscy Sakjowie zachwycali się i szanowali, nieustannie wiwatując.

Po zamanifestowaniu podwójnej komunikacji, Budda stworzył błyszczącą, wysadzaną klejnotami ścieżkę, ze wschodu na zachód, sięgającą aż dziesięciu tysięcy światów, kroczył tą wysadzaną klejnotami ścieżką i głosił Dharmę bogom i ludziom, zgodnie z ich naturą.

W tym czasie starszy Sariputta (Sariputra), który dzięki swoim nadprzyrodzonym mocom przebywał na Gijjakutapabbata (Góra Duchowa), zobaczył wszystkie wydarzenia, które miały miejsce w Kapilavatthu i powiedział sobie: „Teraz pójdę do celu. Budda i poprosił go, aby opowiedział o swoich poprzednikach, poprzednikach bodhisattwów i doskonałościach, które w pełni praktykowali”.