Sahih Muslim

Sahih Muslim to zbiór hadisów opracowany przez Imam Muslim ibn al-Hajjaj

Ṣaḥīḥ Muslim to zbiór hadisów zebranych przez Imam Muslim ibn al-Hajjāj al-Naysāburi (rahimahullāh). Jego zbiór uważany jest za jedną z najbardziej autentycznych kolekcji Sunny Proroka (), a wraz z Ṣaḥīḥ al-Bukhari tworzy "Sahihain" lub "Two Sahihs". Zawiera około 7500 hadisów (z powtórzeniami) w 57 książkach.

Autor biograficzny:

Imię Imam Muzułmanina to Abu al-Husayn Muslim ibn al-Hajjāj ibn Muslim ibn Warat al-Qushayri al-Naysaburi (206-261 AH / 821-875 AD). Imam "muzułmanin", jak pokazuje jego nasba, należał do plemienia Qushayr z Arabów, oddziału wielkiego rodu Rabi'a.

Urodził się w Naysabur (Nishapur) w 206/821. Jego rodzice byli sprawiedliwymi ludźmi, którzy pozostawili takie niezatarte wrażenia w umyśle, że spędził swe życie jako osoba bogobojna i zawsze przestrzegał ścieżki prawości. Imam muzułmanin podróżował szeroko po zbieranie hadisów w Arabii, Egipcie, Syrii i Iraku, gdzie brał udział w wykładach niektórych wybitnych Muhadith swoich czasów: Isḥāq b. Rāḥawayh, Aḥmad b. Hanbal, "Ubaydullah al-Qawariri, Qutaiba bin Sa'id," Abdullah ibn Maslama, Harmalah bin Yahya i inni. Po ukończeniu edukacji osiadł w Nishapur. Tam nawiązał kontakt z Imam al-Bukhari. Imam Muzułmanin był pod wrażeniem wiedzy Imam al-Bukhari, że utrzymywał się przywiązany do niego aż do końca swojego życia. Innym muhadditem, który wpłynął na Imam Muslim był Muhammad ibn Yahya al-Dhuhali i regularnie uczęszczał na jego wykłady, ale kiedy różnica zdań między Muhammadem b. Yahya i Imam Bukhari w sprawie stworzenia Świętego Koranu wyostrzyli się w wrogość, muzułmanie Imamu połączyli się z Imamem Bukhari i porzucili Mahometa b. Yahya w ogóle. Był zatem prawdziwym uczniem Imam al-Bukhari.

Napisał wiele książek i traktatów o Hadisach, ale najważniejszym z jego dzieł jest zbiór (Jami ') jego Sahih. Pierwotnie nazwał swoją książkę Musnad as-Ṣaḥīḥ i wspomniał w swojej książce, że napisał on taką książkę w odpowiedzi na pytanie jednego z jego uczniów.

Imam muzułmanin skrupulatnie zebrał 300 000 hadisów i po dokładnym zbadaniu ich zachował zaledwie 4000, których szczerość została w pełni ustalona. Przedłożył do swojej kompilacji bardzo pouczające wprowadzenie, w którym określił niektóre zasady, którymi kierował się przy wyborze swojego materiału. Imam muzułmanin ma na swoim koncie wiele innych cennych datków w różnych gałęziach literatury hadisów, a większość z nich zachowuje swoją wzniosłość nawet do dnia dzisiejszego. Wśród tych Kitab al-Musnad al-Kabir 'Ala al-Rijal, Jami' Kabir, Kitab, al-Asma 'wa'l-Kuna, Kitab al-Ilal, Kitab al-Wijdan są bardzo ważne.

Metody klasyfikacji i adnotacji:

Imam muzułmanin ściśle przestrzegał wielu zasad nauki o Hadisach, które zostały lekko zignorowane przez jego wielkiego nauczyciela Imama Bukhari (niech Allah zlituje się nad obojgiem).

Imam Muslim uważał, że tylko takie tradycje są autentyczne i autentyczne, jak zostały przekazane mu przez nieprzerwany łańcuch wiarygodnych autorytetów aż do Proroka () i były w doskonałej harmonii z tym, co zostało powiązane z innymi narratorami, których wiarygodność została jednogłośnie zaakceptowana i którzy byli wolni od wszelkich wad. Podzielił narratorów i podnarratorów na 3 poziomy:

1. Ci ludzie, którzy są całkowicie autentyczni w swojej pamięci i charakterze, bez żadnych niedociągnięć. Wiedzieli, że są uczciwi i godni zaufania.

2. Ludzie o nieco mniejszej pamięci i doskonałości niż poprzednia kategoria, ale nadal godni zaufania i kompetentni, a nie kłamcy z jakiegokolwiek powodu. Przykładami osób w tej kategorii są: Ata ibn Said i Layth ibn Abi Sulaim.

3. Ludzie, których uczciwość była przedmiotem sporu, a nawet dyskusji. Imam Muslim nie zajmował się takimi ludźmi. Przykładami w tej kategorii są Abdullah ibn Maswar i Muhammad ibn Said al-Maslub.

http://afrogfx.com/Appspoilcy/com.MuslimRefliction.SahihMuslim-privacy_policy.html