Surah Isra

Surah Isa met Urdu

The Night Journey of Sūrat al-Isrā' (Arabisch: سورة الإسراء) of Sūrat Banī Isra'il (سورة بني إسرائيل) is de 17e soera van de Koran, met 111 verzen. Het gaat om Isra en de kinderen van Israël. Dit sura is een Al-Musabbihat sura omdat het begint met de verheerlijking van Allah.

Deze soera ontleent zijn naam aan het eerste vers, waarin de gebeurtenis van de Isra, het vervoer van Mohammed vertelt tijdens de nacht om wat wordt aangeduid als "de verste moskee". De exacte locatie is niet gespecificeerd, maar in de Islamitische Hadith dit wordt over het algemeen genomen om de Nobele Heiligdom (Tempelberg) in Jeruzalem. Sommige geleerden zijn het oneens over dit (zie Nachtreis). Terwijl de stad Jeruzalem (of al Quds) wordt niet bij naam nergens in de Koran genoemd, wordt dat aangegeven in verschillende Hadith. Het eerste vers verwijst naar Mohammed genomen van 'heilige Moskee' de 'verste moskee':

    Ere zij (Allah) die wel Zijn dienaar voor een reis door de nacht van de Heilige Moskee naar de verste moskee, welker omgeving Wij hebben zegenen, - opdat we hem zouden tonen enkele van Onze tekenen: want Hij is Degene die hoort en zag (alle dingen).

Het is algemeen overeengekomen dat het 'verste moskee' verwijst naar Masjid Aqsa Jeruzalem en 'heilige Moskee verwijst naar heiligen tempel. De soera verwijst ook naar andere profeten bijvoorbeeld Musa (Mozes).

Dit Mekkaanse soera's werd onthuld in het laatste jaar voor de Hijra. Net als alle Mekkaanse soera's, benadrukt de eenheid van Allah, het gezag van de profeten. De hoofdthema van de Surah is salah (dagelijks gebed), waarvan het aantal wordt gezegd te zijn vastgesteld op vijf tijdens het Miraadj waarin het zinspeelt op. Daarnaast is de Surah verbiedt overspel, roept op tot respect voor vader en moeder, en roept op tot geduld en controle in het gezicht van de vervolgingen de moslimgemeenschap werd geconfronteerd op het moment.

Ayah 71 bevat een verwijzing naar Yawm al-Qiyamah, de Dag des Oordeels:

    Op een dag zullen we samen alle mensen bellen met hun (respectieve) Imams: degenen die hun verslag worden gegeven in hun rechterhand zal het (met plezier) te lezen, en zij zullen geen onrecht worden aangedaan in het minst.

Ayah 8 verwijst naar de hel en stelt dat degenen die het geloof verwerpen zullen worden gestraft:

    Het kan zijn dat uw Heer kan (nog) u barmhartigheid zal tonen; maar indien gij terugkeren (naar uw zonden), zullen Wij terugkeren (naar Onze straffen): En we hebben de hel maakten een gevangenis voor de ongelovigen (alle Faith).

Maar het verklaart ook dat Allah is barmhartig en kon vergeven.

Het verwijst ook naar het hiernamaals en stelt dat er een straf voor het niet geloven in deze (vers 10):

    En voor hen die niet geloven in het Hiernamaals (het announceth) dat Wij hebben voor hen een pijnlijke straf (inderdaad).

Ayah 13-15 vertelt dat het lot ligt in de handen van mensen en vertelt dat wat ze doen zullen worden beloond of gestraft voor op de Dag des Oordeels:

    het lot van ieder mens We hebben vatte zijn eigen nek: op de Dag des Oordeels zullen Wij voor hem een ​​rol, die hij zal het opengeslagen zien. (Er zal worden gezegd om hem :) "Lees uw (eigen) record:. Voldoende is uw ziel deze dag uit te maken een account tegen u" Degene die de leiding, volgt deze slechts voor zijn eigen voordeel: wie een dwaalspoor doth ging dus naar zijn eigen verlies: Geen drager van lasten kan de last dragen van een ander, noch zou We bezoeken met Onze Wrath voordat Wij een boodschapper had gestuurd (waarschuwing geeft) .

Ayah 70 vertelt dat de mensheid hebben een hoge (niet hoogste) status onder veel (niet alle) van de creaties van Allah gekregen. Dit geeft aan dat er andere rassen superieur dan de mens kan zijn. Het wijst er ook op het mogelijke bestaan ​​van buitenaards leven, met uitzondering van engelen en djinn.

Ayah 104 vertelt dat de kinderen van Israël woonden stevig in het Beloofde Land.