Surah Muzammil

Surah Muzammil met Urdu

Sūrat Soera De Ingehulde (Arabisch: سورة المزمل, “The gehuld One”, “Gebundelde Up”, “omsloten”) is het drieënzeventigste hoofdstuk van de Koran. The Sura bevat 20 ayat of verzen, die door moslims worden erkend als het woord van Allah (God).

Soera De Ingehulde ontleent zijn naam aan de verwijzing naar de islamitische profeet Mohammed, in zijn mantel bidden in de nacht, in de eerste verzen van de Sura. Veel commentatoren beweren dat “The omsloten One” is een naam voor Mohammed, gebruikt in de Koran. [1]

In het begin van deze Sura, Allah bereidt Mohammed voor een belangrijke openbaring. Ter voorbereiding van deze openbaring, Allah losmaakt de strikte regelgeving op de nacht van gebed. Mohammed wordt vervolgens opgedragen om geduldig te zijn voor de ongelovigen in de hel zullen worden gestraft, zoals wordt geïllustreerd door een verhaal van straf Farao's

In het begin van soera 73, Allah uiteenzet op de verdiensten van de nacht gebed in de Eerste Mekkaanse periode. Mohammed, en vervolgens de moslimgemeenschap, is opgedragen om “blijven de hele nacht, alles behalve een klein deel ervan, half, of een beetje minder, of een beetje meer; reciteren van de Koran langzaam en duidelijk.”[2] Tijdens de Eerste Mekkaanse periode, de totale koran openbaring was kort genoeg om te reciteren tijdens de nacht. Als zodanig was het van de moslims verwacht dat de Koran reciteren volledig tijdens de nacht. Het nachtgebed was zo belangrijk, omdat de focus van de gelovige over het gebed en scheiding van enige afleiding werd verondersteld om “een diepere indruk” [3] op de gelovige. [4]

Echter, naarmate de tijd verstreek, de Koran blijven groeien, en tegen de tijd ayat 20 werd geopenbaard, de koran was te lang om volledig te reciteren tijdens de nacht. Daarom Allah ontspant zijn vroegere opdracht om de Koran te reciteren 's nachts. Mohammed wordt verteld om te bidden wat makkelijk voor hem is 's nachts ( “reciteren zoveel mogelijk van de Koran is makkelijk voor u” [5]), maar om te blijven bidden gedurende de dag ( “ga zo door gebed [tijdens de dag], betaalt de voorgeschreven aalmoezen, en God geven een goede lening.

Soera 73 wordt verdeeld Mekka en Medina, met de meerderheid van zijn aya geopenbaard in Mekka (vers 1-19) en zijn laatste vers (vers 20) geopenbaard in Medina. In zijn beroemde “Geschichte des korans”, Theodor Nöldeke plaatsen deze Sura in de Eerste Mekkaanse periode met uitzondering van ayat 10, 11 en 20, die op een later tijdstip werden toegevoegd. [7] [8]

Er zijn drie belangrijke tekstuele suggesties die Ayat 20 Medinan en niet in Mekka. Ten eerste is er een duidelijk verschil in de lengte van ayat 1-19 en ayat 20, waarbij de eerste 19 vers kort zijn en vers 20 wordt een paragraaf lang. Dit is een trend door de Koran; verzen geopenbaard in Mekka zijn korter, zoals Mohammed is meer gericht op het verspreiden van de boodschap van de islam, en de verzen geopenbaard in Medina zijn langer als Mohammed probeert de ideale islamitische samenleving te schetsen. Ten tweede is er een verandering in de manier waarop Allah wordt verwezen. In de eerste 19 ayat, Allah noemt zichzelf meestal als “wij” en “uw Heer.” Naar ayat 20, is er een verandering in de stem als Allah begint te verwijzen naar zichzelf in de derde persoon: “Hij”. Dit grammaticale verschuiving is iltifat genoemd, en wordt gebruikt voor retorische doeleinden aandacht van de lezer te wekken. [9] De verwijzing naar vechten, verder geeft geloofsbrieven aan het feit Medinan.Finally de Arabische vers 1-19 bevatten een eindrijmen. Vers 20 pauzes Daartoe rijm, wat suggereert dat het werd geopenbaard in een andere tijd.